Pastorale hulpverlening heeft nauwe raakvlakken met contextuele hulpverlening. Men noemt dat ook wel contextueel pastoraat. Steeds vaker komt het voor dat mensen die vanuit hun gezin van herkomst het christelijk geloof hebben meegekregen, zich laten uitschrijven bij de plaatselijke kerk. Kortom: ze zeggen hun lidmaatschap op. Door omstandigheden voelen ze zich niet meer thuis bij de kerk. Dat betekent echter niet altijd dat ze ook het christelijk geloof vaarwel zeggen. Het geloof waarmee ze zijn opgegroeid blijft vaak, heel gering of juist heel sterk, aanwezig in hun leven. Daardoor kunnen soms moeilijke geloofs- en zingevingsvragen naar boven komen. Het kan zelfs voorkomen dat mensen verstrikt raken in deze problematiek. Vaak willen deze mensen niet meer hulp vragen bij hun plaatselijke kerk, omdat ze daar geen binding meer mee hebben. Paadsiker wil met haar Pastorale hulpverlening deze mensen helpen in het reine te komen met de eigen geloofs- en zingevingsvragen. Uitgangspunt is het christelijk geloof als belangrijke bron van ‘heil en verzoening’, oftewel van heelheid, geluk en herstel. Door te werken aan geloofs- en zingevingsvragen is herstel mogelijk, waardoor ruimte ontstaat voor groei in leven en geloof.
Pastorale hulpverlening biedt de mogelijkheid om op zoek te gaan naar hoe de eigen geloofs- en zingevingsvragen een plek kunnen krijgen in het eigen leven en er groei en herstel mogelijk wordt. Het wil hoop en perspectief bieden.
Het doel van pastorale hulpverlening: dat u leert om te gaan met de eigen geloofs- en zingevingsvragen, zodat er ruimte ontstaat voor groei.
Pastorale zorg is nauw verweven met pastorale hulpverlening. Het biedt de mogelijkheid om samen een traject aan te gaan rond bijvoorbeeld stervensbegeleiding en geestelijke bijstand bij verlieservaringen of rond een ander ingrijpende levens- en of geloofservaring. Pastorale zorg biedt hulp vanuit geloof, hoop en liefde.
